علل اصلی ریزش مژه و درمان آن


ریزش مژه مشکلی است که زیبایی چشمان را برهم می زند. گاهی به یکباره مژه هایتان دچار ریزش می شود و شما برای دانستن دلیل ریزش مژه و یافت راههای درمان به مطب های پوست و مو مراجعه می کنید. فرم مژه ها و میزان پرپشتی و طول آنها موضوعی است که به طور ژنتیکی تعیین می شود، ولی اگر شما قبلا مژه ای پرپشت یا بلند داشته اید و حالا دچار ریزش مژه شده اید، در این صورت علل متعددی می تواند عامل این موضوع باشد که به ترتیب اهمیت، توسط متخصص پوست باید بررسی و درمان شود. ریزش موهای مژه می تواند ناشی از انواع التهاب موضعی و عفونت ها، بیماری های خودایمنی، بعضی از تومورهای لبه پلک، بیماری های داخلی و غدد، وضعیت روحی و روانی و میزان استرس های وارده به فرد و نیز عوارض مصرف برخی از داروها باشد.

   علل ریزش مژه ها

دلایل بسیاری از سوختگی گرفته تا شیمی درمانی می‌توانند باعث از بین رفتن مژه‌ها شوند اما معمولا مژه‌ها دوباره رشد می‌کنند هر چند ممکن است این روند زمان ببرد.
مژه‌ها نیز مانند موی سر طی یک چرخه رشد می‌کنند بنابراین ریزش چند مژه نمی‌تواند نگران کننده باشد. با این حال بسیاری از آسیب‌ها و بیماری‌ها می‌توانند باعث ریزش بیشتر مژه‌ها شوند.


ریزش مژه بر اثر سوختگی:

 به گفته متخصصان آکادمی چشم پزشکی آمریکا در صورتی که مژه‌ها دچار سوختگی شوند اما فولیکول‌های موآسیبی نبیند، مژه‌ها طی شش هفته دوباره رشد می‌کنند اما اگر فولیکول‌های مو آسیب دیده باشند ممکن است رشد مجدد مژه‌ها متوقف شود.


ریزش مژه بر اثر شیمی درمانی:

 داروهایی که برای درمان سرطان استفاده می‌شوند گاهی اوقات باعث ریزش مژه‌ها می‌شوند. همه انواع داروهای شیمی درمانی نیز باعث ریزش موها می‌شوند. این داروها بر همه موهای بدن و صورت و سر تاثیر می‌گذارد و باعث ریزش همه آن‌ها می‌شوند اما پس از متوقف کردن شیمی درمانی معمولا مژه‌ها دوباره شروع به رشد می‌کنند.


ریزش مژه بر اثربریدن:

 عموما افراد اقدام به قیچی کردن مژه‌های خود نمی‌کنند اما در صورتی که این اتفاق بیفتد با گذر زمان مژه‌ها دوباره رشد می‌کنند و به طول اصلی خود باز می‌گردند.


ریزش مژه بر اثر کندن: 

اختلال موکنی یک وضعیت روان شناختی است که در آن فرد تمایل به کندن موهای خود دارد. در این اختلال فرد ممکن است به کندن موهای هر نقطه از بدن خود از جمله مژه‌ها تمایل داشته باشد. در این شرایط پس از چند ماه مژه‌ها دوباره شروع به رشد می‌کنند.


مژه مصنوعی:

 مژه‌های مصنوعی الیافی هستند که به مژه‌های طبیعی چسبانده می‌شوند تا ضخیم‌تر و بلندتر به نظر برسند. مژه‌های مصنوعی می‌توانند به مژه‌های طبیعی آسیب برسانند و آنها را قطع کنند. در صورتی که مژه‌های طبیعی به دلیل استفاده از مژه‌های مصنوعی ریزش پیدا کنند به طور معمول پس از چند ماه دوباره رشد می‌کنند.


مشکلات تیروئیدی: 

غده تیروئید هورمون‌هایی حیاتی را تولید می‌کند. اگر تولید این هورمون‌ها بیشتر یا کمتر از حد طبیعی باشد می‌تواند علائم مختلفی از جمله ریزش مو را ایجاد کند. در هر دو صورتِ کم کاری و پرکاری غده تیروئید ممکن است مژه‌ها ریزش پیدا کنند اما پس از درمان عدم تعادل غده تیروئید، مژه‌ها دوباره شروع به رشد می‌کنند.


طاسی منطقه‌ای:

 طاسی منطقه‌ای نوعی بیماری خود ایمنی است که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های مو حمله کند. این وضعیت باعث ریزش مو در کف سر، ابرو و مژه می‌شود. در حال حاضر درمانی قطعی برای طاسی وجود ندارد اما درمان‌هایی در دسترس‌ هستند که می‌توانند به کاهش علائم آن کمک کنند.


دلایل دیگر ریزش مژه و ابرو

بیماری های هورمونی مانند کم کاری و پرکاری تیرویید و بیماری های داخلی

کم کاری هیپوفیز و کم کاری غده پاراتیرویید

مصرف طولانی مدت برخی داروهای ضد کلسترول، ضد انعقاد خون ، ضد تیرویید، ایندرال، والپروییک اسید.

مصرف کوکائین

مسمومیت با داروهایی مانند بیسموت، آرسنیک

مصرف زیاد ویتامین A

رژیم های لاغری بسیار کم کالری یا سوء تغذیه

انواع کم خونی به ویژه کم خونی فقر آهن و کم خونی داسی شکل

بیماری های مزمنی مانند آکنه ، روزاسه و پسوریازیس

رادیوتراپی برای تومورهای چشم

آسیب های حرارتی (گرما وسرما) در ناحیه پلک ها و حاشیه پلک ها مانند سوختگی ها و فریز کردن پلک ها .

تتوی لبه پلک ها و پشت پلک ها

حالات روحی مانند تنش، افسردگی ، ترس، اضطراب و بی قراری


درمان‌های ریزش مژه‌ها

در موارد سوختگی و شیمی درمانی تنها به گذر زمان برای رشد مجدد مژه‌ها نیاز است. پس از شیمی درمانی مژه‌ها ممکن است نازک‌تر، ضخیم‌تر یا همانند قبل رشد کنند. در موارد بیماری‌های تیروئیدی یا خود ایمنی نیز باید به دنبال رفع بیماری بود تا مژه‌ها دوباره خودشان رشد کنند. مقدار زمان لازم برای رشد مژه‌ها بسته به علت و میزان از دست رفتن مژه‌ها متفاوت است. برخی داروها نیز می‌توانند به رشد مژه‌ها کمک کنند. به عنوان مثال پزشک گاهی قطره‌های چشمی «بیماتوپروست» را برای رشد مژه‌ها تجویز می‌کند. طی یک آزمایش ۴۱ نفر از افرادی که به طاسی منطقه‌ای مبتلا بودند به مدت یک سال روزانه محلول ۰.۰۳ درصدی بیماتوپروست را به خط رشد مژه خود زدند و حدود ۷۰ درصد از شرکت کنندگان شاهد رشد قابل توجه مژه‌های خود بودند.

جلوگیری از ریزش مژه‌ها

در حالی که حوادث همیشه اتفاق می‌افتند و همیشه نمی‌توان از ریزش مژه‌ها جلوگیری کرد اما راه‌هایی وجود دارد که با استفاده از آنها احتمال ریزش مژه‌ها را می‌توان کاهش داد:

خوردن رژیم غذایی سالم:

 برخی از کمبودهای تغذیه‌ای ممکن است باعث ریزش مو شوند که می‌تواند بر ریزش مژه‌ها نیز اثر بگذارد. مواد مغذی که در سلامت مو نقش دارند شامل ویتامین‌های C و B و D، فلزهای روی و آهن و پروتئین‌ها هستند.


اجتناب از فر مژه: 

افرادی که از دستگاه‌های فر مژه استفاده می‌کنند ممکن است به طور اشتباه باعث کشیده شدن مژه‌ها و آسیب دیدن فولیکول‌های مو شوند.


شست و شوی آرایش در شب: آرایش چشم در شب می‌تواند باعث خشکی مژه‌ها شود و مژه‌های خشک احتمال بیشتری برای شکسته شدن یا ریزش دارند.

اجتناب از مالیدن چشم‌ها: 

مالیدن چشم‌ها با شدت زیاد می‌تواند به ریزش مژه‌ها منجر شود. چرا که موها بسیار حساس هستند بنابراین هنگام تماس با چشم‌ها با ملایمت برخورد کنید.

رشد مژه‌ها چرخه طبیعی دارد و ریزش آن‌ها می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. اگرچه اغلب مژه‌ها با گذر زمان و بدون نیاز به درمان خاصی رشد می‌کنند اما در صورتی که علت اصلی ریزش مژه‌های خود را نمی‌دانید بهتر است برای تعیین علت اصلی و درمان آن به پزشک مراجعه کنید.


بیوتین:

بیوتین مسئول پشتیبانی از تولید کراتین است. کراتین مواد اولیه ای است که موهای شما از آن تشکیل می شود. می توانید آنرا در مواد غذایی، مانند:گل کلم، پیاز، کلم بروکلی و دانه ها یافت . اطمینان حاصل کنید که بدنتان مقدار بیوتین مورد نظر را دریافت میکند.


پروتئین:

پروتئین ماده اصلی ساختار برای موهای شما می باشد. 90 درصد مو از پروتئین تشکیل شده است، بنابراین داشتن رژیم غذایی با پروتئین بالا ضروری است.

پروتئین همچنین در بدن شما باعث تولید اسید آمینه ای می شود که به تولید کراتین بیشتر کمک میکند. کراتین کمک می کند تا مژه های سالم و پرپشتی داشته باشید. مانع شکستگی آنها می شود.


آهن:

اگر رژیم غذایی شما مقدار معینی از آهن نداشته باشد، ممکن است که باعث آسیب و ریختن مژه ها شوند. خوردن غذاهای غنی از آهن باعث افزایش رشد مژه و جلوگیری از شکستگی آن می شود. لوبیا، میوه های خشک ،مرغ، سبزیجات با برگ سبز تیره، غلات حاوی آهن و غذاهای دریایی نمونه هایی از غذاهایی هستند که غنی از آهن می باشند.


نیاسین:

نیاسین، یک شکل از ویتامین b3 است و به جریان خون در فولیکول های مو کمک می کند و همچنین باعث افزایش رشد مژه ها می شود. شما می توانید نیاسین را در غذاهایی مانند:ماهی، مرغ، بوقلمون، نخود، آووکادو، گوشت گاو، بادام زمینی و غیره دریافت کنید.


روغن بادام: 

روغن بادام تلخ یا شیرین هر کدام را که دردسترس دارید مفید خواهد بود، البته روغن بادام تلخ تاثیر بیشتری دارد به شرطی که خالص باشد. کافی است برای ماساژ ابرو با گوش پاک‌کن یا برس و برای مژه از فرچه ریمل استفاده کنید.


روغن زرده تخم‌مرغ: 

استفاده از روغن زرده تخم‌مرغ که دارای پیشینه تاریخی نیز هست در تقویت و پرپشتی ابرو و تقویت مژه بسیار نقش دارد.


ترکیب روغنی: 

ترکیب روغن‌های مار، مورد، رزماری و ماساژ آنها به ابرو و مژه در تقویت و پرپشتی تاثیر فوق‌العاده دارد.


روغن هفت‌مغز:

 بی‌شک روغن هفت‌مغز یکی از بهترین روغن‌های ترکیبی است که از هفت‌دانه روغنی مانند بادام تلخ و شیرین، فندق، سیاه‌دانه، پسته، کنجد و کرچک تشکیل شده و با داشتن مواد ضروری و مورد نیاز برای رشد و تقویت ابرو و مژه یکی از بی‌نظیرترین ترکیبات روغنی است.


منبع: salamatane

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.